Νέα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι η διαβίωση σε περιοχές με υψηλά επίπεδα θορύβου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης άνοιας. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η συνεχής έκθεση σε θορύβους, όπως η κυκλοφορία, τα αεροπλάνα ή η βιομηχανική δραστηριότητα, επηρεάζει αρνητικά τον εγκέφαλο και τη γνωστική λειτουργία με την πάροδο του χρόνου. Το στρες που προκαλείται από τον θόρυβο και η διαταραχή του ύπνου θεωρούνται δύο από τους κύριους παράγοντες που συνδέονται με τη μείωση των γνωστικών δεξιοτήτων.
Μελέτες σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων έχουν δείξει ότι οι ηλικιωμένοι που ζουν σε θορυβώδεις περιοχές εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά άνοιας συγκριτικά με όσους κατοικούν σε ήσυχα περιβάλλοντα. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η συνεχής έκθεση σε έντονο θόρυβο προκαλεί φλεγμονώδεις διεργασίες στον εγκέφαλο και μειώνει τη ροή αίματος σε κρίσιμες περιοχές που σχετίζονται με τη μνήμη και τη μάθηση.
Τα συμπτώματα άνοιας μπορεί να περιλαμβάνουν σταδιακή απώλεια μνήμης, δυσκολία στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων, αποπροσανατολισμό, αλλαγές στη διάθεση και προσωπικότητα. Όσο πιο νωρίς εντοπιστούν, τόσο περισσότερες είναι οι δυνατότητες παρέμβασης για την επιβράδυνση της νόσου. Οι επιστήμονες τονίζουν ότι η μείωση του θορύβου στο σπίτι ή η επιλογή κατοικίας σε πιο ήσυχες περιοχές μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μέτρο πρόληψης.
Η διαχείριση του περιβαλλοντικού θορύβου μπορεί να περιλαμβάνει διπλά τζάμια, ηχομονωτικά συστήματα και χρήση ήχων χαλάρωσης για τη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου. Παράλληλα, η υγιεινή διατροφή, η σωματική δραστηριότητα και η διατήρηση κοινωνικών επαφών μπορούν να ενισχύσουν την ανθεκτικότητα του εγκεφάλου απέναντι στη γνωστική έκπτωση.
Η σύνδεση θορύβου και άνοιας δεν σημαίνει ότι κάθε άτομο που ζει σε θορυβώδη περιοχή θα εμφανίσει τη νόσο, αλλά δείχνει ότι το περιβάλλον παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία του εγκεφάλου. Οι ειδικοί συνιστούν να λαμβάνονται προληπτικά μέτρα και να ενισχύεται η ευαισθητοποίηση για τον τρόπο που οι καθημερινές συνθήκες διαβίωσης επηρεάζουν τη γνωστική λειτουργία. Η έρευνα συνεχίζεται, αναζητώντας τρόπους να μειωθούν οι περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου και να προστατευτεί η μακροχρόνια γνωστική υγεία.
