Η επιστροφή στην εργασία μετά από ένα έμφραγμα αποτελεί κρίσιμο σημείο για την ανάρρωση του ασθενούς. Ωστόσο, νέες έρευνες δείχνουν ότι η υπερβολική απασχόληση μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη. Η εργασία που ξεπερνά τις 55 ώρες την εβδομάδα έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο υποτροπής, καθώς επιβαρύνει τόσο το καρδιαγγειακό όσο και το ψυχικό σύστημα. Οι ειδικοί τονίζουν ότι η ισορροπία μεταξύ δουλειάς και ξεκούρασης είναι καθοριστική για την πρόληψη ενός δεύτερου εμφράγματος.
Το χρόνιο στρες, οι παρατεταμένες ώρες καθιστικής στάσης και η έλλειψη ύπνου που συχνά συνοδεύουν τις απαιτητικές εργασιακές συνθήκες, αυξάνουν την αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα κορτιζόλης. Αυτοί οι παράγοντες, σε συνδυασμό με την πιθανή κακή διατροφή ή την παράλειψη της φαρμακευτικής αγωγής λόγω έλλειψης χρόνου, δημιουργούν το ιδανικό υπόβαθρο για νέες καρδιακές επιπλοκές. Μάλιστα, οι ασθενείς που επιστρέφουν γρήγορα σε ένα ιδιαίτερα αγχωτικό περιβάλλον εργασίας, εμφανίζουν μεγαλύτερη πιθανότητα να υποστούν νέο έμφραγμα μέσα στα πρώτα δύο χρόνια.
Οι γιατροί προτείνουν σταδιακή επανένταξη στην εργασία, με ευέλικτο ωράριο και συχνά διαλείμματα. Η φυσική δραστηριότητα, όπως μικροί περίπατοι κατά τη διάρκεια της ημέρας, βοηθά στη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Επίσης, η εκμάθηση τεχνικών διαχείρισης άγχους, όπως η βαθιά αναπνοή ή η γιόγκα, μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πολλές χώρες έχουν θεσπιστεί προγράμματα «καρδιακής αποκατάστασης» που περιλαμβάνουν ψυχολογική υποστήριξη και εκπαίδευση για πιο υγιεινό τρόπο ζωής.
Συνολικά, η υγεία της καρδιάς δεν εξαρτάται μόνο από τη φαρμακευτική αγωγή και τις ιατρικές παρεμβάσεις, αλλά και από τον τρόπο που διαχειριζόμαστε την καθημερινότητά μας. Η υπερβολική εργασία μπορεί να φανεί αποδοτική σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά σε έναν άνθρωπο που έχει ήδη περάσει έμφραγμα, μετατρέπεται σε σοβαρό ρίσκο. Το μήνυμα των ειδικών είναι σαφές: μετά από ένα καρδιακό επεισόδιο, η δουλειά πρέπει να προσαρμοστεί στη ζωή και όχι η ζωή στη δουλειά.
