Το γλαύκωμα αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες μη αναστρέψιμης απώλειας όρασης παγκοσμίως. Πρόκειται για μια ομάδα οφθαλμολογικών παθήσεων που προκαλούν βλάβες στο οπτικό νεύρο, συνήθως λόγω αυξημένης ενδοφθάλμιας πίεσης. Το ανησυχητικό είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η πάθηση εξελίσσεται σιωπηλά, χωρίς συμπτώματα στα αρχικά στάδια, γεγονός που καθιστά τον προληπτικό έλεγχο απαραίτητο.
Οι οφθαλμίατροι συμφωνούν ότι ο έλεγχος για γλαύκωμα πρέπει να ξεκινάει το αργότερο από την ηλικία των 40 ετών. Σε αυτή την ηλικία αυξάνεται σταδιακά η πιθανότητα εμφάνισης της πάθησης, ενώ η πρώιμη διάγνωση μπορεί να αποτρέψει σοβαρές βλάβες στην όραση. Για άτομα με οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος, ο έλεγχος καλό είναι να ξεκινά ακόμη νωρίτερα, ακόμη και από τα 35.
Η διαδικασία του ελέγχου είναι ανώδυνη και σύντομη. Περιλαμβάνει τη μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης, την εξέταση του οπτικού νεύρου και, εφόσον κριθεί απαραίτητο, ειδικές εξετάσεις όπως το οπτικό πεδίο και η τομογραφία οπτικού νεύρου (OCT).
Ειδική προσοχή πρέπει να δείξουν οι άνθρωποι που ανήκουν στις λεγόμενες ομάδες υψηλού κινδύνου. Σε αυτές περιλαμβάνονται όσοι έχουν συγγενείς πρώτου βαθμού με γλαύκωμα, άτομα με υψηλή μυωπία, διαβητικοί, άτομα άνω των 60 ετών, καθώς και όσοι λαμβάνουν κορτιζονούχα φάρμακα για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Αξίζει να τονιστεί ότι το γλαύκωμα, αν και δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως, μπορεί να ελεγχθεί αποτελεσματικά εφόσον διαγνωστεί έγκαιρα. Η χρήση κολλυρίων, η φαρμακευτική αγωγή ή επεμβατικές μέθοδοι, όπως η laser θεραπεία ή η χειρουργική επέμβαση, συμβάλλουν στη σταθεροποίηση της κατάστασης και στη διατήρηση της όρασης.
Η πρόληψη μέσω τακτικών οφθαλμολογικών ελέγχων αποτελεί το πιο ισχυρό όπλο απέναντι σε αυτή τη σιωπηλή αλλά επικίνδυνη πάθηση.
