Εκτός από τον αντίκτυπο που έχει στο ανοσοποιητικό σύστημα η έλλειψη βιταμίνης D, επηρεάζει και την εμφάνιση και εξέλιξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Ερευνητές του Ιατρικού Πανεπιστημίου του Γκρατς διερεύνησαν τώρα για πρώτη φορά τις επιδράσεις της βιταμίνης D στην όψιμη φάση της νόσου. Τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν στα πειράματα με αρουραίους ήταν θετικά, όπως ανακοίνωσε το πανεπιστήμιο.
Η ΣΚΠ είναι μια κοινή φλεγμονώδης νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος, κατά την οποία προσβάλλονται και καταστρέφονται τα περιβλήματα μυελίνης των νευρικών κυττάρων. Ήδη από τη δεκαετία του 1960 είχε αναγνωριστεί ότι οι άνθρωποι έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σκλήρυνση κατά πλάκας εάν ζουν σε περιοχές με έντονο ηλιακό φως.
Η βιταμίνη D θεωρείται ότι έχει θετική επίδραση στην αυτοάνοση νόσο για το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα και η έλλειψη της “βιταμίνης του ήλιου” αναφέρεται ως ένας από τους πιθανούς λόγους για την εμφάνιση της νόσου, μαζί με τους γενετικούς παράγοντες κινδύνου, το κάπνισμα και το οξειδωτικό στρες.
Δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου τυπική πορεία της νόσου. Η ανίατη νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος μπορεί να χωριστεί χοντρικά σε μια φλεγμονώδη, υποτροπιάζουσα πρώιμη φάση και σε μια όψιμη φάση – στην οποία κυριαρχούν οι εκφυλιστικές διεργασίες.
“Η πρώιμη φάση είναι ήδη καλά διερευνημένη και υπάρχει ένα ευρύ φάσμα διαθέσιμων φαρμάκων. Δυστυχώς, αυτό δεν ισχύει ακόμη για την όψιμη φάση”, δήλωσε η Michaela Tanja Haindl από το Πανεπιστημιακό Τμήμα Νευρολογίας στο Γκρατς. Είναι η επικεφαλής συγγραφέας της τελευταίας μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Nutrients”.
Η Haindl και ο συνάδελφός της Muammer Üçal, υπό την ηγεσία της ομάδας της Sonja Hochmeister, είχαν ήδη αναπτύξει ένα εργαστηριακό μοντέλο που μιμείται τα κυτταρικά χαρακτηριστικά της όψιμης φάσης της ΣΚΠ. Στην τελευταία μελέτη, το μοντέλο αυτό χρησιμοποιήθηκε για την παρατήρηση των επιδράσεων της βιταμίνης D σε αρουραίους στην όψιμη φάση της νόσου. Ειδικότερα, αναλύθηκε η επίδραση στον εγκεφαλικό φλοιό. Οι εγκέφαλοι των αρουραίων αναλύθηκαν με τη χρήση ανοσοϊστοχημικών δεικτών.
Διαπιστώθηκε τελικά ότι διατηρήθηκαν σημαντικά περισσότερες κυτταρικές δομές στους αρουραίους στους οποίους χορηγήθηκε επιπλέον βιταμίνη D.
Εκτός από την καλύτερη διατήρηση της μυελίνης και των νευρικών κυττάρων, παρατηρήθηκε επίσης μείωση των κυττάρων σε διαδικασία αποσύνθεσης (απόπτωση) και των ιστικών μακροφάγων. Ταυτόχρονα, είχαν σημαντικά λιγότερες ελαφρές αλυσίδες νευροϊνιδίων στο αίμα τους. Αυτές θεωρούνται βιοδείκτες της εξέλιξης της ΣΚΠ.
Τα ζώα που έλαβαν θεραπεία με βιταμίνες είχαν επίσης σημαντικά περισσότερες προστατευτικές πολυφαινόλες και υψηλότερη ικανότητα έναντι του οξειδωτικού στρες (TAC).
Καθώς το οξειδωτικό στρες θεωρείται, μεταξύ άλλων, πιθανός εκλυτικός παράγοντας και ενισχυτής της ΣΚΠ, η παρατηρούμενη επίδραση της βιταμίνης D θα μπορούσε σίγουρα να αντανακλάται σε περαιτέρω έρευνες, δήλωσαν με αισιοδοξία οι ερευνητές του Γκρατς.
Ωστόσο, τόνισαν επίσης ότι χρειάζονται ακόμη πολύ περισσότερες έρευνες.