Η στέβια, ένα φυσικό γλυκαντικό που προέρχεται από το φυτό **Stevia rebaudiana**, έχει κερδίσει δημοτικότητα ως εναλλακτική λύση στη ζάχαρη. Με μηδενικές θερμίδες και γλυκιά γεύση, θεωρείται ιδανική επιλογή για όσους επιθυμούν να μειώσουν την πρόσληψη ζάχαρης ή να ελέγξουν το βάρος και το σάκχαρο στο αίμα. Ωστόσο, πολλοί αναρωτιούνται αν είναι ασφαλής για καθημερινή κατανάλωση.
Τι λέει η επιστήμη;
Οι περισσότερες μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η στέβια είναι ασφαλής όταν καταναλώνεται εντός των συνιστώμενων ορίων. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει θέσει ως ασφαλές επίπεδο πρόσληψης την κατανάλωση έως 4 mg ανά κιλό σωματικού βάρους ημερησίως. Αυτό σημαίνει ότι για έναν ενήλικα 70 κιλών, η κατανάλωση μπορεί να φτάσει τα 280 mg ημερησίως, ποσότητα που δύσκολα ξεπερνιέται στη συνήθη χρήση.
Οφέλη για την υγεία
Η στέβια έχει μηδενικό γλυκαιμικό δείκτη, γεγονός που την καθιστά κατάλληλη για άτομα με διαβήτη, καθώς δεν αυξάνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Επίσης, δεν περιέχει θερμίδες, κάτι που τη βοηθά στην προσπάθεια απώλειας ή διατήρησης του βάρους. Παράλληλα, η χρήση της αντί ζάχαρης μπορεί να συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης τερηδόνας.
Πιθανοί κίνδυνοι
Αν και η στέβια θεωρείται γενικά ασφαλής, ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν αλλεργικές αντιδράσεις, αν και αυτό είναι σπάνιο. Επιπλέον, σε μεγάλες ποσότητες, ορισμένοι χρήστες αναφέρουν ελαφριά πεπτικά προβλήματα, όπως φούσκωμα ή διάρροια.
Επεξεργασμένες μορφές στέβιας
Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε την καθαρή στέβια από τα προϊόντα που περιέχουν επεξεργασμένες μορφές της, όπως η στεβιοσίδη. Πολλά γλυκαντικά με στέβια περιέχουν πρόσθετα συστατικά, όπως ερυθριτόλη, που μπορεί να επηρεάσουν την ανεκτικότητα.
Συμπέρασμα
Η στέβια είναι ασφαλής για καθημερινή κατανάλωση όταν χρησιμοποιείται με μέτρο. Τα οφέλη της για τη ρύθμιση του σακχάρου και τη μείωση της πρόσληψης θερμίδων είναι σημαντικά. Ωστόσο, όπως με κάθε τρόφιμο, η μέτρια χρήση και η προτίμηση καθαρών προϊόντων είναι το κλειδί. Αν έχετε αμφιβολίες ή εμφανίσετε παρενέργειες, συμβουλευτείτε έναν διατροφολόγο ή γιατρό.
