Είναι δύσκολο να βρεις κάποιον που δεν θα ήθελε να μειώσει το άγχος του, να βελτιώσει τον ύπνο του ή να αυξήσει την συγκέντρωσή του. Τι θα γινόταν όμως αν αυτά τα αποτελέσματα μπορούσαν να επιτευχθούν απλώς με τη χρήση ενός ζευγαριού ακουστικών; Οι υποστηρικτές της ηχοθεραπείας πιστεύουν ότι αυτό είναι εφικτό.
Η ακρόαση διαφορετικών “χρωματισμένων” ήχων θεωρείται μια μορφή ηχοθεραπείας. Αν και οι έρευνες για το πώς οι ήχοι χαμηλής συχνότητας και η μουσική διαλογισμού επηρεάζουν τον εγκέφαλο βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη, η χρήση της ηχοθεραπείας ως μέσο “αυτο-ίασης” είναι καταγεγραμμένη από τον 17ο αιώνα. Εκείνη την εποχή, ο αρχιτέκτονας και γλύπτης Gian Lorenzo Bernini δημιούργησε την πρώτη συσκευή λευκού θορύβου για τον ύπνο.
Ο Dan Berlau, καθηγητής στη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου Regis, εξηγεί ότι υπάρχει ένα ποιοτικό όφελος από αυτούς τους τύπους ήχων που ονομάζονται ακουστική κάλυψη. Αυτό σημαίνει ότι όταν τους ακούτε, έχετε λιγότερο την τάση να ακούτε ανεπιθύμητους ήχους όπως κορνάρισμα αυτοκινήτων ή ροχαλητό.
Επί του παρόντος, ο λευκός θόρυβος οδηγεί τον δρόμο όσον αφορά τις κλινικές μελέτες στην ηχοθεραπεία, ενώ οι προβολές βίντεο με καφέ θόρυβο στο YouTube είναι εκατομμύρια και το Spotify διαθέτει εκατοντάδες λίστες αναπαραγωγής καφέ θορύβου που υπόσχονται να βελτιώσουν τα πάντα, από τη συγκέντρωση και την εστίασή μας μέχρι τον ύπνο, τη μνήμη και τη χαλάρωση.
Είναι όμως αυτό το είδος ηχοθεραπείας απλώς ένα καλοπροαίρετο αποτέλεσμα εικονικού φαρμάκου; Και ακόμα κι αν είναι, θα ήμασταν όλοι καλύτερα αν ξεκινούσαμε κάθε πρωί επιλέγοντας από μια επιμελημένη συλλογή χρωματικών τόνων, ανάλογα με τις επιθυμίες μας για την ημέρα;
Πώς λειτουργεί αυτός ο τύπος ηχοθεραπείας;
Παίζοντας έναν από αυτούς τους τύπους θορύβων ηχοθεραπείας, υπάρχει πιθανότητα να αυξήσετε την εστίασή σας, να αποκοιμηθείτε ευκολότερα ή να εστιάσετε πιο εύκολα στην εργασία σας. Είτε καφέ, είτε ροζ, πράσινο, λευκό ή μπλε, όλοι αυτοί οι όλο και πιο δημοφιλείς ήχοι αποτελούν μέρος του φάσματος ήχου και περιέχουν χαμηλές συχνότητες σε διάφορα επίπεδα έντασης.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ λευκού, ροζ και καφέ θορύβου;
Αν και οι αποχρώσεις μεταξύ διαφορετικών συχνοτήτων ήχου είναι σχετικά μη ανιχνεύσιμες στο ανθρώπινο αυτί, υπάρχει αναμφισβήτητη αξία στην εστίαση σε έναν ουδέτερο θόρυβο, ειδικά όταν πρόκειται για χαλάρωση.
Όπως εξηγεί η Δρ. Barbara Shinn-Cunningham, καθηγήτρια ακουστικής νευροεπιστήμης Cowan και διευθύντρια στο Ινστιτούτο Νευροεπιστημών στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon-Cunningham, η ηχοθεραπεία είναι συγκρίσιμη με μια τεχνική διαλογισμού όπου μπορείτε να εστιάσετε σε μία φράση ή στην αναπνοή σας για να μετατοπίσετε την εστίαση μακριά από το περιβάλλον σας.
Η Δρ. Shinn-Cunningham εξηγεί ότι τις τελευταίες δεκαετίες, η έρευνα έχει δείξει ότι αν κοιτάξετε μέρη του εγκεφάλου όταν είστε σε μια εσωτερικά εστιασμένη κατάσταση -έχοντας εμμονή με την ατελείωτη λίστα υποχρεώσεων σας, για παράδειγμα- θα δείτε ότι υπάρχει ένα δίκτυο περιοχών του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται.
Έτσι, ενώ η επιστήμη δεν έχει αποδείξει οριστικά τον ακριβή μηχανισμό που μπορεί να κάνει αυτούς τους ήχους να καταπραΰνουν το άγχος ή να βελτιώσουν τον ύπνο, δεν είναι κακό να ενεργοποιήσετε μια λίστα αναπαραγωγής ήχων χαμηλής συχνότητας -ακόμα κι αν είναι απλώς για να απομονώσετε τον θόρυβο έξω από το παράθυρό σας. Εάν αναζητάτε πιο συγκεκριμένα πλεονεκτήματα, ακολουθεί ένας οδηγός για το καλύτερο χρώμα θορύβου ανάλογα με την περίσταση.
Εάν πρέπει να εστιάσετε… ακούστε λευκό θόρυβο
Ο Δρ. Berlau εξηγεί ότι ο λευκός θόρυβος περιλαμβάνει όλες τις ακουστικές συχνότητες (20 Hz – 20 kHz) που παίζονται μαζί στην ίδια ένταση. «Επειδή ο κοχλίας μας (το εσωτερικό αυτί) ακούει ήχους υψηλής συχνότητας, ο λευκός θόρυβος μπορεί να ακούγεται πολύ σκληρός για πολλούς ανθρώπους», λέει.
Εάν δεν είστε ακόμη εξοικειωμένοι με αυτόν τον ήχο, σκεφτείτε τον ελαφρώς μεταλλικό στατικό ήχο από μια τηλεόραση με παράσιτα. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να βρουν αυτόν τον κενό θόρυβο καταπραϋντικό, ενώ άλλοι θα αλλάξουν γρήγορα το κανάλι -όλα είναι θέμα προσωπικής προτίμησης.
Ωστόσο, οι μελέτες σχετικά με τον λευκό θόρυβο είναι ελαφρώς πιο συναρπαστικές από άλλους έγχρωμους ήχους (οι οποίοι ως επί το πλείστον εξακολουθούν να στερούνται κλινικών δεδομένων), ιδιαίτερα για άτομα με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).
Άλλοι ειδικοί στον τομέα δεν είναι τόσο πρόθυμοι να εγκρίνουν άμεσα τον λευκό θόρυβο ως μια λύση για τα παιδιά, ανεξάρτητα από τη νευροαναπτυξιακή τους κατάσταση. «Ο λευκός θόρυβος έχει αποδειχθεί ότι ενισχύει πραγματικά τις εγκεφαλικές καταστάσεις για μάθηση σε ενήλικες, αλλά μπορεί να έχει επιζήμια επίδραση στην ακουστική μάθηση και ίσως ακόμη και στην ανάπτυξη του ακουστικού συστήματος στα βρέφη», λέει ο νευροεπιστήμονας Andrew Huberman.
Ανέφερε επίσης μια μελέτη του 2019 που εξέτασε το νευρωνικό κύκλωμα των ανθρώπων που εκτελούσαν μια εργασία και διαπίστωσε ότι ο λευκός θόρυβος που παίζεται σε αρκετά χαμηλή ένταση θα μπορούσε να βελτιώσει τη μάθηση για μια ποικιλία εργασιών σε σημαντικό βαθμό σε σύγκριση με τους ανθρώπους που δουλεύουν στη σιωπή.
Και αν η θεωρία του στοχαστικού συντονισμού -η οποία υποθέτει ότι η παρουσία λευκού θορύβου θα βοηθήσει στην ενίσχυση του αρχικού ήχου ή του σήματος- είναι σωστή, μπορεί να σας βοηθήσει να εστιάσετε σε άλλα εξωτερικά ερεθίσματα και να μάθετε πιο γρήγορα.
Έτσι, ενώ είναι απολύτως πιθανό ότι ο λευκός θόρυβος μπορεί να σας βοηθήσει να συντονίσετε μερικές από αυτές τις ενοχλητικές σκέψεις που σας αποσπούν από μια εργασία (γνωστά και ως εσωτερικά ερεθίσματα), καθώς και να καλύψετε κάποιο από τον διάχυτο θόρυβο της ζωής σας, οι περισσότεροι ειδικοί δεν θα φτάσουν στο σημείο να ισχυριστούν ότι είναι μια αποδεδειγμένη λύση.
Για να ηρεμήσετε… δοκιμάστε τον καφέ θόρυβο
Αναμφισβήτητα ο πιο ζωηρός από όλους, ο καφέ θόρυβος πήρε το όνομά του από την κίνηση Brown, την τυχαία κίνηση των σωματιδίων σε ένα ρευστό καθώς αναπηδούν το ένα μακριά από το άλλο, που ανακάλυψε ο Σκωτσέζος βοτανολόγος Robert Brown το 1827.
Έχει χαμηλότερη συχνότητα από τον λευκό θόρυβο και μειωμένες υψηλότερες συχνότητες που τον κάνουν να ακούγεται λιγότερο μεταλλικός. Αν και δεν έχει γίνει ακόμη τόση επίσημη έρευνα ή κλινικές δοκιμές σχετικά με τον καφέ θόρυβο ή τα υποτιθέμενα οφέλη του, υπάρχουν αρκετές θεωρίες για το πώς μπορεί να ηρεμήσει το μυαλό.
Έτσι, όταν περιηγείστε στο Spotify αναζητώντας ένα νέο soundtrack για να σας αποσπάσει την προσοχή, μην εκπλαγείτε αν παραλείψετε τα κομμάτια λευκού θορύβου για μια πιο απαλή, πιο ήρεμη επιλογή καφέ θορύβου, ακόμα κι αν και τα δύο ακούγονται ουσιαστικά σαν στατικά.
Παρόλο που δεν υπάρχουν ακόμη κλινικές αποδείξεις, ο καφέ θόρυβος είναι πιθανό να έχει κάποια ακουστικά εφέ κάλυψης, που σημαίνει ότι συγκαλύπτει ή καλύπτει μερικούς από τους πιο δυσάρεστους ήχους μέσα στο ακουστικό σας. Βασικά, αντί να παίζετε μουσική περιβάλλοντος στο παρασκήνιο της καθημερινότητάς σας, ίσως αξίζει τον κόπο να προτιμήσετε τον καφέ θόρυβο.
Για να αποκοιμηθείτε πιο γρήγορα… δοκιμάστε τον ροζ θόρυβο
Εάν έχετε αϋπνίες, αυτός μπορεί να είναι ο ήχος για εσάς. Για τους λάτρεις του λευκού θορύβου που λαχταρούν κάτι με λίγο λιγότερο σφύριγμα, η χαμηλότερη συχνότητα ροζ θορύβου – την οποία ορισμένοι συγκρίνουν με τον ήχο μιας «στατικής» βροχόπτωσης– θα μπορούσε να είναι η λύση. Αν και ο ήχος είναι ελαφρώς δυνατότερος από τον λευκό θόρυβο, ορισμένες μελέτες για τον ροζ θόρυβο έδειξαν ότι θα μπορούσε σταδιακά να επιβραδύνει τα εγκεφαλικά κύματα, βοηθώντας στη σταθεροποίηση του ύπνου.
Για μελέτη… δοκιμάστε τον πράσινο θόρυβο
Ο πράσινος θόρυβος είναι μια άλλη παραλλαγή του λευκού θορύβου που βρίσκεται στη μέση του φάσματος ήχου. Όπως υποδηλώνει το όνομα, θυμίζει αόριστα ήχους που υπάρχουν στη φύση, όπως ένας καταρράκτης, με πιο ευχάριστο τόνο και λιγότερο σφύριγμα από τον λευκό θόρυβο. Εάν έχετε δυσκολευτεί να βρείτε έναν λευκό θόρυβο που διευκολύνει τη μελέτη ή την εργασία, ίσως είναι καιρός να εξερευνήσετε μια εναλλακτική λύση πράσινου θορύβου.
Ο θόρυβος που μπορείτε να παραλείψετε… μπλε
Ενώ οι παραπάνω ήχοι βαθμολογούνται γενικά ως ευχάριστοι για τον εγκέφαλο, ο μπλε θόρυβος είναι συγκεντρωμένη ενέργεια στο υψηλό άκρο του φάσματος -ουσιαστικά το αντίθετο από τον καφέ θόρυβο. Συχνά συγκρίνεται με έναν σφυριχτό ήχο νερού και έχει μελετηθεί πρόσφατα για τη σχέση του με τον άξονα εγκεφάλου-έντερου, με ελάχιστες ενδείξεις ότι θα μπορούσε να επηρεάσει τη γαστρική σας δραστηριότητα. Έχει χαρακτηριστεί ως «πιο ενοχλητικός» σε σύγκριση σε ροζ θόρυβο.
