Η ιγμορίτιδα είναι μια συχνή φλεγμονή των παραρρινίων κόλπων – των κοιλοτήτων γύρω από τη μύτη και τα μάτια – που φυσιολογικά γεμίζουν με αέρα. Όταν όμως φράξουν από βλέννα ή πρήξιμο, δημιουργείται ιδανικό περιβάλλον για μικρόβια, οδηγώντας σε φλεγμονή και πόνο.
Η οξεία ιγμορίτιδα συνήθως προκύπτει μετά από ένα κοινό κρυολόγημα ή μια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού και διαρκεί λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες. Αν όμως τα συμπτώματα επιμένουν για πάνω από 12 εβδομάδες ή επανέρχονται πολλές φορές τον χρόνο, τότε μιλάμε για χρόνια ιγμορίτιδα.
Τα βασικά συμπτώματα περιλαμβάνουν συνεχή ρινική συμφόρηση, πυκνά εκκρίματα (συχνά κιτρινοπράσινα), πίεση ή πόνο στο πρόσωπο, πονοκέφαλο, μειωμένη αίσθηση όσφρησης και έντονη κόπωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνοδεύεται από βήχα ή κακοσμία στόματος.
Η χρόνια ιγμορίτιδα συχνά σχετίζεται με αλλεργίες, πολύποδες στη μύτη, στραβό διάφραγμα ή παρατεταμένες φλεγμονές. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η κατάσταση δεν οφείλεται πάντα σε μικρόβιο αλλά σε συνεχή ερεθισμό και φλεγμονή των βλεννογόνων.
Για να ελέγξετε την κατάσταση, είναι σημαντικό να εντοπιστεί η αιτία μέσω εξέτασης από ωτορινολαρυγγολόγο και ενδεχομένως αξονικής τομογραφίας. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει ρινικά σπρέι με κορτιζόνη, αντιβιοτικά όταν υπάρχει μικροβιακή λοίμωξη, αντιισταμινικά σε περίπτωση αλλεργιών και πλύσεις με φυσιολογικό ορό για αποσυμφόρηση.
Επιπλέον, η καθημερινή ενυδάτωση και η αποφυγή καπνού και ρύπων βοηθούν σημαντικά στη μείωση των κρίσεων. Ο υγρός αέρας μέσα στο σπίτι (με χρήση υγραντήρα) και οι εισπνοές ατμού μπορούν επίσης να ανακουφίσουν τα συμπτώματα.
Σε περιπτώσεις όπου η φαρμακευτική αγωγή δεν επαρκεί, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση για τη διάνοιξη των κόλπων και την αφαίρεση πολυπόδων. Με τη σωστή διάγνωση, προσεκτική φροντίδα και αποφυγή παραγόντων ερεθισμού, η χρόνια ιγμορίτιδα μπορεί να τεθεί υπό έλεγχο και να βελτιωθεί σημαντικά η ποιότητα ζωής.
