Οι κιρσοί και οι ευρυαγγείες είναι κάτι σύνηθες πια αφού εμφανίζονται στο 25-30% του γενικού πληθυσμού των ενηλίκων στην Ευρώπη. Οι ευρυαγγείες εντοπίζονται συνήθως στα πόδια και στο πρόσωπο, ενώ οι κιρσοί μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο των κάτω άκρων με πιο συχνή κατανομή την εσωτερική επιφάνεια του ποδιού και κατά μήκος της γαστροκνημίας.
Ως κύρια αιτία δημιουργίας κιρσών και ευρυαγγειών θεωρείται η ανεπάρκεια των βαλβίδων συγκεκριμένων φλεβών που ως συνέπεια έχει την αύξηση της φλεβικής πίεσης στα πόδια με πρώιμο σημάδι τις ευρυαγγείες και απώτερο, σε πιο προχωρημένο στάδιο, τη δημιουργία κιρσών. Ενοχοποιούνται επίσης παράγοντες όπως η κληρονομικότητα, η απότομη και σε μικρό χρονικό διάστημα αύξηση σωματικού βάρους καθώς και ορμονικές διαταραχές που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, τη λήψη αντισυλληπτικών χαπιών, θεραπεία με ορμόνες όπως επίσης και η υπερβολική ορθοστασία ή η καθιστική ζωή.
Συνήθως στα αρχικά στάδια δεν υπάρχει συμπτωματολογία ή κλινική εικόνα που να ανησυχήσει την/τον ασθενή πέρα από κάποιες ήπιες ευρυαγγείες. Στην εξέλιξή της όμως η πάθηση μπορεί να προκαλέσει έντονη δυσφορία, πόνο, αίσθημα βάρους και ενίοτε εντονότατο κνησμό, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Σε πιο προχωρημένα στάδια η ενοχλητική αυτή συμπτωματολογία μπορεί να καταστεί αφόρητη στην καθημερινότητα του ασθενούς, αλλά και λίαν επικίνδυνη σε περίπτωση φλεβικής θρόμβωσης.
Ως γνωστόν οι φλέβες μεταφέρουν-επιστρέφουν στην καρδιά και στους πνεύμονες το μη οξυγονωμένο αίμα. Οι φλέβες των ποδιών υπόκεινται σε πολύ υψηλές πιέσεις και πρέπει να δουλεύουν πολύ περισσότερο σε σχέση με τις υπόλοιπες φλέβες του σώματος για να μεταφέρουν σε μόνιμη βάση προς την καρδιά με ροή-κατεύθυνση κόντρα στο βάρος του.
Το αίμα φυσιολογικά ρέει από το επιφανειακό (επιπολής) προς το εν τω βάθει φλεβικό δίκτυο. Τα δύο αυτά δίκτυα επικοινωνούν σε δύο σημεία (σαφηνομηριαία και σαφηνοιγνυακή συμβολή) και με τις διατιτρώσες (ενδιάμεσες) φλέβες που η κάθε μία φέρει στο εσωτερικό της από μία βαλβίδα. Όταν οι βαλβίδες ανεπαρκούν δεν αποτρέπουν την αντίθετη προς τα κάτω ροή του αίματος, το αίμα παλινδρομεί, αυξάνει την εσωτερική πίεση στα τοιχώματα των επιφανειακών φλεβών με αποτέλεσμα οι φλέβες να διατείνονται και να διογκώνονται και το αίμα να λιμνάζει μέσα σε αυτές (κιρσοί).
Αν και τις περισσότερες φορές το αίτιο είναι κοινό ευρυαγγείες και κιρσοί δεν είναι ακριβώς το ίδιο. «Οι ευρυαγγείες (spider veins) είναι τριχοειδή φλεβίδια με χρώμα συνήθως σκούρο μπλε, μωβ ή κοκκινωπό που εμφανίζονται στην εξωτερική στοιβάδα του δέρματος και μπορεί να έχουν ένα χαρακτηριστικό κυκλικό μοτίβο που μοιάζει με ιστό αράχνης ή ακόμα και να είναι εντελώς ανεξάρτητες από άλλες παρακείμενες φλέβες. Οι κιρσοί αντίθετα συνήθως είναι διογκωμένες, ξεχειλωμένες, σε σχηματισμό δικτύου σαν σχοινιά φλέβες, σε βαθύτερο από τις ευρυαγγείες στρώμα κάτω από το δέρμα και χρώμα σαν του δέρματος ή σε απόχρωση του μπλε. Οι κιρσοί ως εξελικτική διαδικασία της φλεβικής ανεπάρκειας μπορούν να προκαλέσουν πόνο, κράμπες στην ηρεμία, οίδημα, αίσθημα κόπωσης και βάρους.
