Σε συνέντευξή του στο «Action 24» με τους δημοσιογράφους Νίκο Υποφάντη και Ντόρα Κουτροκόη, ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά, κ. Νικόλαος Πλατανησιώτης, παρουσίασε λύσεις για την ενίσχυση των δομών Δημόσιας Υγείας, ιδιαίτερα στα νησιά της «άγονης γραμμής».
Ο κ. Πλατανησιώτης απάντησε σε ερωτήματα σχετικά με τους λόγους που γιατροί δεν καλύπτουν τις κενές θέσεις σε Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας σε απομακρυσμένες περιοχές και νησιά, ενώ ταυτόχρονα πολλοί επιλέγουν τη μετανάστευση για εργασία σε δημόσια συστήματα υγείας άλλων χωρών. Στην ανάλυσή του, παρουσίασε τις προτάσεις του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά, επιχειρηματολογώντας υπέρ της στήριξης και της ενίσχυσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Tο πλήρες κείμενο της συνέντευξης:
Νίκος Υποφάντης: Δεν πάνε γιατροί στην επαρχία. Είτε ιδιωτεύουν, είτε πηγαίνουν στο εξωτερικό. Γιατί δεν πάνε κύριε Πλατανησιώτη;
Νίκος Πλατανησιώτης: Ο λόγος είναι πολύ απλός. Το πρόβλημα του ΕΣΥ είναι πολυπαραγοντικό. Οι αυξήσεις που εξαγγέλθηκαν στη ΔΕΘ είναι σίγουρα στη σωστή κατεύθυνση και είναι καλοδεχούμενες, δεν φθάνουν όμως για να λύσουν το πρόβλημα. Τι πρέπει να σκεφτούμε; Κατ’ αρχάς τι όραμα έχουμε για τη Δημόσια Υγεία στη χώρα μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε δύο βασικούς παράγοντες: Πρώτον, τον κίνδυνο από Ανατολάς και τον νέο διαφαινόμενο κίνδυνο από Βορρά. Γιατί το λέω αυτό; Διότι θα πρέπει να φροντίσουμε με κάποιο τρόπο, να δώσουμε στους γιατρούς που θα πάνε σ’ αυτά τα μέρη τη δυνατότητα να μείνουν μόνιμα, να εγκατασταθούν μόνιμα εκεί με τα εχέγγυα έτσι ώστε να κτίσουν μια νέα ζωή και να δώσουμε περισσότερη ζωή και υγεία.
Ν. Υ.: Δεν θέλουν όμως μόνιμα. Υπήρχε η πενταετία, έγινε τετραετία, με το σπίτι που καλύπτει η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ένας β’ επιμελητής μπορεί να βγάλει 7.200 παραπάνω;
Ν. Π: Πάμε λοιπόν, από την αρχή. Σπίτι: Πώς το καλύπτει η Τοπική Αυτοδιοίκηση; Υπάρχουν σπίτια αυτή τη στιγμή στα νησιά μας; Δεν υπάρχουν.
Όπως γνωρίζετε, ίσως καλύτερα από μένα, τα σπίτια στα νησιά μας νοικιάζονται από τέλη Σεπτεμβρίου μέχρι τον Μάιο. Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι απ’ όσο γνωρίζω, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έχει βγάλει ένα πρόγραμμα να φτιάξει σπίτια για τους αξιωματικούς μέχρι το 2035 σε αυτά τα νησιά. Κάτι αντίστοιχο πρέπει να κάνουμε κι εμείς, κάτι που έχω πει και παλιότερα.
Θα σας θυμίσω τις παραιτήσεις συναδέλφων που πήγαν σε νησιά, όπως χαρακτηριστικό είναι της Μήλου και άλλων περιοχών, επειδή δεν μπόρεσαν να βρουν σπίτι για να μείνουν. Καλά είναι τα χρήματα, αλλά πού θα μείνει ο άλλος!
Τι θέλουμε στα νησιά μας; Θέλουμε γιατρούς με ειδικότητα, άρα σε μια ηλικία 32, 35, 38 ετών, πιθανότατα παντρεμένοι και ίσως με κάποιο παιδί, επομένως το Κράτος πρέπει να εξασφαλίσει την κατοικία τους. Κάτι αντίστοιχο που κάνει λ.χ. η Νορβηγία για τις βόρειες περιοχές της.
Ας δούμε και μια δεύτερη πτυχή του θέματος. Είναι παντρεμένος ο ή η συνάδελφος και είναι διορισμένοι στο Δημόσιο ο ή η σύζυγος. Γιατί να μην υπάρχει δυνατότητα συνυπηρέτησης που υπάρχει στην Ελληνική Αστυνομία και στον Ελληνικό Στρατό, με άμεση μετακίνηση χωρίς κόστος στον τόπο κατοικίας;
Ν. Υ.: Πολύ ωραίο αυτό. Το κρατάμε.
Ν. Π.: Μιλώ για πράγματα που πρέπει να συζητήσουμε σε κάποια στιγμή σοβαρά με το Υπουργείο Υγείας και να τα προχωρήσουμε διότι δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο κόστος. Απ’ ό,τι γνωρίζω υπάρχουν εκατοντάδες κενές οργανικές θέσεις τόσο στους Δήμους, όσο και στις Περιφέρειες σε αυτές τις περιοχές. Θα μπορούν να διοριστούν κατ’ εξαίρεση όλων των διατάξεων τον ή την σύζυγο σε μια τέτοια θέση, ώστε να υπάρχουν δύο μισθοί, οπότε ο άλλος να σκεφθεί και να πάει εκεί.
Πώς θα διασφαλιστεί η παραμονή εκεί; Ίσως με ένα σκληρό συμβόλαιο πέντε ετών και μετά την παρέλευση της πενταετίας…
Ν. Υ.: Γιατί αφήνουν το ελληνικό ΕΣΥ οι γιατροί, οι οποίοι σπούδασαν και βγήκαν από το ελληνικό Πανεπιστήμιο και επιλέγουν το ΕΣΥ της Γερμανίας, του Βελγίου, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας; Το κρατικό κομμάτι Υγείας εκεί πηγαίνουν Έλληνες γιατροί εκεί και το εξυπηρετούν. Γιατί το κάνουν;
Ν. Π.: Διότι είναι πολύ υψηλότεροι οι μισθοί, πολύ καλύτερες οι συνθήκες εργασίας, ισχύει το οκτάωρο που δεν ισχύει στην Ελλάδα. Εδώ μπορεί να κάνει κανείς εφημερία δύο ή τρεις συνεχόμενες ημέρες. Δεν ισχύει το οκτάωρο στα ελληνικά νοσοκομεία.
Ν. Υ: Είπατε το «συμβόλαιο». Θα πρέπει να ισχύει συμβόλαιο και στο ελληνικό ΕΣΥ;
Ν. Π.: Ως ένα εχέγγυο για το Κράτος, από τη στιγμή που δίνει πολύ περισσότερα πράγματα, τότε θα πρέπει να τηρεί κάποιος τους όρους μιας συμφωνίας. Εδώ δίνει τη δυνατότητα στους γιατρούς του ΕΣΥ να μπουν στον ιδιωτικό τομέα και το ανάποδο. Γιατί λοιπόν να μην προχωρήσουμε σε κάτι τέτοιο, όταν θα παρέχεται σπίτι, δυνατότητα διορισμού ακόμα και του συζύγου, αύξηση του μισθού.
Ν. Υ: Αν τα πείτε σε αριστερούς συνδικαλιστές για το συμβόλαιο, θα σας πούνε «ναι»;
Ν. Π.: Θα πρέπει να σκεφτούμε τι χρειάζεται η χώρα μας, τι χρειάζεται το κράτος και κυρίως τι χρειάζονται οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί ώστε να είναι καλυμμένοι από τη Δημόσια Υγεία. Και να σας πω κάτι ακόμα για το κόστος. Μόνο από τις μεταφορές ασθενών που θα γλυτώσουμε, αν στελεχωθούν σωστά τα Νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας, θα προκύψουν χρήματα με τα οποία θα υπερκαλυφθεί οποιαδήποτε επένδυση κάνουμε. Η επένδυση στην Υγεία αποτελεί επένδυση στη ζωή και την ευημερία ενός Κράτους.
Ντόρα Κουτροκόη: Λέτε για τις μεταφορές ασθενών από τα νησιά της άγονης γραμμής;
Ν. Π.: Αυτό το κόστος είναι τεράστιο και μπορεί να υπερκαλυφθεί. Να δώσω ένα άλλο παράδειγμα. Βγαίνουν προκηρύξεις και είναι όλες άγονες. Αν εσείς έχετε μια δουλειά και ζητάτε έναν υπάλληλο και δεν έρχεται κανείς, αυτό το σημαίνει; Ότι η αγγελία που έχετε βάλει είναι λάθος. Αυτό πρέπει να δούμε και να φτιάξουμε κάτι καινούργιο, το οποίο μπορεί να γίνει δεκτό.
Ν. Υ.: Τα λέτε πολύ απλά όλα αυτά. Τα έχετε πει στον υπουργό, τον κύριο Άδωνι Γεωργιάδη;
Ν. Π.: Και στη Βουλή τα έχουμε πει, τα έχουμε γράψει και τα έχουμε ξαναπεί.
Ν. Υ: Δεν έχουν κόστος αυτά…
Ν. Π.: Και επαναλαμβάνω, απ’ όσο γνωρίζω, ο Ελληνικός Στρατός έχει βγάλει ένα τέτοιο πρόγραμμα. Στα περισσότερα νησιά μας, τόσο τα Κέντρα Υγείας, όσο και τα Νοσοκομεία, έχουν τεράστιους περιβάλλοντες χώρους γιατί βρίσκονται εκτός των αστικών ιστών. Υπάρχει επομένως η άνεση για να χτιστούν σπίτια για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
