Η Νόσος των Λεγεωνάριων είναι μια σοβαρή μορφή πνευμονίας που προκαλείται από το βακτήριο Legionella pneumophila. Η νόσος πήρε το όνομά της από την επιδημία που σημειώθηκε το 1976 σε συγκέντρωση βετεράνων στρατιωτών της Αμερικανικής Λεγεώνας, κατά την οποία αρκετοί από τους συμμετέχοντες προσβλήθηκαν από βαριά λοίμωξη των πνευμόνων. Παρά τη σπανιότητα της, η ασθένεια είναι δυνητικά επικίνδυνη και απαιτεί έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.
Η μετάδοση της νόσου δεν γίνεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά μέσω εισπνοής μολυσμένων σταγονιδίων νερού ή ομίχλης. Τα βακτήρια Legionella αναπτύσσονται κυρίως σε ζεστά νερά, όπως σε συστήματα κλιματισμού, ζεστά υδραυλικά δίκτυα, πίδακες νερού ή υδρομασάζ, όπου η θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 20 και 50°C. Η μόλυνση συμβαίνει όταν μικροσκοπικά σταγονίδια εισέρχονται στους πνεύμονες με την αναπνοή.
Τα συμπτώματα της νόσου των Λεγεωνάριων συνήθως εμφανίζονται 2 έως 10 ημέρες μετά την έκθεση και μοιάζουν με εκείνα της κοινής γρίπης. Περιλαμβάνουν υψηλό πυρετό, ρίγη, έντονη κόπωση, βήχα (συνήθως ξηρό στην αρχή), πόνο στο στήθος και δύσπνοια. Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστούν ναυτία, έμετος, διάρροια ή κοιλιακός πόνος, γεγονός που καθιστά τη διάγνωση πιο δύσκολη χωρίς εργαστηριακές εξετάσεις.
Η διάγνωση γίνεται συνήθως με ακτινογραφία θώρακος, καλλιέργεια πτυέλων και ανίχνευση αντιγόνου στα ούρα. Η έγκαιρη θεραπεία με κατάλληλα αντιβιοτικά είναι κρίσιμη για την αποφυγή επιπλοκών, όπως η αναπνευστική ανεπάρκεια ή η σηψαιμία, οι οποίες μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή.
Η πρόληψη επικεντρώνεται στην καλή συντήρηση συστημάτων νερού και κλιματισμού, αποφυγή στάσιμου ζεστού νερού και τακτικό καθαρισμό δεξαμενών και ψυκτικών πύργων. Η ευαισθητοποίηση για τη νόσο και η τήρηση των μέτρων υγιεινής μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο μόλυνσης.
Η γνώση των τρόπων μετάδοσης και των συμπτωμάτων της Νόσου των Λεγεωνάριων είναι ουσιαστική, καθώς η έγκαιρη αναγνώριση και θεραπεία σώζει ζωές.
