Η διαδικασία παραγωγής λέξεων στον προφορικό λόγο περιλαμβάνει διάφορα στάδια επεξεργασίας.
Αυτά είναι:
- προσδιορισμός του επιδιωκόμενου νοήματος
- επιλογή της σωστής λέξης από το «νοητικό λεξικό» (διανοητικό λεξικό του λεξιλογίου του ομιλητή)
- ανάκτηση του ηχητικού του μοτίβου (που ονομάζεται «μορφή»)
- εκτέλεση των κινήσεων των οργάνων του λόγου για την άρθρωσή του.
Σε καθένα από αυτά τα στάδια επεξεργασίας ενδέχεται να προκύψουν δυσκολίες εύρεσης λέξεων. Όταν ένας υγιής ομιλητής δεν μπορεί να ανακτήσει μια λέξη από το λεξικό του παρά το αίσθημα ότι τη γνωρίζει, αυτό ονομάζεται φαινόμενο άκρης της γλώσσας.
Συχνά, ο απογοητευμένος ομιλητής θα προσπαθήσει να δώσει μερικές πληροφορίες σχετικά με τη σημασία της λέξης που ήθελε να χρησιμοποιήσει για να δώσει στον συνομιλητή του να καταλάβει τι θέλει να πει. Τέτοιες καταστάσεις είναι σχετικά συχνές και είναι ένας τύπος λανθασμένης ομιλίας που εμφανίζεται κυρίως κατά την ανάκτηση του ηχητικού μοτίβου μιας λέξης.
Τι μπορεί να επηρεάσει την εύρεση λέξεων;
Οι δυσκολίες εύρεσης λέξεων εμφανίζονται σε όλες τις ηλικίες, αλλά συμβαίνουν πιο συχνά καθώς μεγαλώνουμε. Σε μεγαλύτερους ενήλικες, μπορεί να προκαλέσουν απογοήτευση και άγχος σχετικά με την πιθανότητα εμφάνισης άνοιας. Αλλά δεν είναι πάντα λόγος ανησυχίας.
Ένας τρόπος με τον οποίο οι ερευνητές διερευνούν τις δυσκολίες εύρεσης λέξεων είναι να ζητούν από τους ανθρώπους να κρατούν ένα ημερολόγιο για να καταγράφουν πόσο συχνά και σε ποιο πλαίσιο συμβαίνουν.
Μελέτες τέτοιων ημερολογίων έχουν δείξει ότι ορισμένοι τύποι λέξεων, όπως ονόματα ανθρώπων και τόπων, συγκεκριμένα ουσιαστικά (όπως «σκύλος» ή «οικοδόμημα») και αφηρημένα ουσιαστικά (έννοιες, όπως «ομορφιά» ή «αλήθεια»), είναι πιο πιθανό να δημιουργήσουν το φαινόμενο της άκρης της γλώσσας σε σύγκριση με τα ρήματα και τα επίθετα.
Οι λιγότερο συχνά χρησιμοποιούμενες λέξεις είναι επίσης πιο πιθανό να οδηγήσουν σε καταστάσεις άκρης της γλώσσας. Πιστεύεται ότι αυτό συμβαίνει επειδή έχουν πιο αδύναμες συνδέσεις μεταξύ των νοημάτων τους και των ηχητικών τους μοτίβων από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες λέξεις.
Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι τα φαινόμενα άκρης της γλώσσας είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν κάτω από κοινωνικά στρεσογόνες συνθήκες όταν οι ομιλητές ενημερώνονται ότι αξιολογούνται, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ότι αντιμετώπισαν προβλήματα άκρης της γλώσσας κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων για δουλειά.
Πότε θα μπορούσε να υποδεικνύει πιο σοβαρά ζητήματα;
Πιο συχνές αποτυχίες σε ένα ευρύτερο φάσμα λέξεων, ονομάτων και αριθμών είναι πιθανό να υποδηλώνουν πιο σοβαρά προβλήματα.
Όταν συμβαίνει αυτό, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τον όρο «ανομική αφασία» για να περιγράψουν την κατάσταση, η οποία μπορεί να σχετίζεται με εγκεφαλική βλάβη λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου, όγκων, τραυματισμού στο κεφάλι ή άνοιας – νόσου Αλτσχάιμερ.
Πρόσφατα, η οικογένεια του Μπρους Γουίλις αποκάλυψε ότι ο ηθοποιός έχει διαγνωστεί με μια εκφυλιστική διαταραχή γνωστή ως πρωτογενής προοδευτική αφασία, στην οποία ένα από τα πρώτα συμπτώματα είναι οι δυσκολίες στην εύρεση λέξεων και όχι η απώλεια μνήμης.
Η πρωτογενής προοδευτική αφασία συνήθως σχετίζεται με μετωποκροταφική άνοια ή νόσο Αλτσχάιμερ, αν και μπορεί να σχετίζεται με άλλες παθολογίες.
Η ανομική αφασία μπορεί να προκύψει λόγω προβλημάτων που εμφανίζονται σε διαφορετικά στάδια παραγωγής ομιλίας. Μια αξιολόγηση από κλινικό νευροψυχολόγο ή λογοπαθολόγο μπορεί να βοηθήσει να διευκρινιστεί ποιο στάδιο επεξεργασίας επηρεάζεται και πόσο σοβαρό μπορεί να είναι το πρόβλημα.
Για παράδειγμα, εάν ένα άτομο δεν μπορεί να ονομάσει μια εικόνα ενός κοινού αντικειμένου, όπως ένα σφυρί, ένας κλινικός νευροψυχολόγος ή λογοπαθολόγος θα του ζητήσει να περιγράψει σε τι χρησιμοποιείται το αντικείμενο. Εάν δεν μπορεί, θα του ζητηθεί να κάνει χειρονομίες ή να μιμηθεί πώς χρησιμοποιείται. Μπορεί επίσης να του δοθεί ένα στοιχείο, όπως το πρώτο γράμμα ή η συλλαβή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι με ανομική αφασία επωφελούνται σε μεγάλο βαθμό από το στοιχείο, υποδεικνύοντας ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα κυρίως σε μεταγενέστερα στάδια ανάκτησης λέξεων και κινητικών πτυχών της ομιλίας.
Αλλά αν δεν είναι σε θέση να περιγράψουν ή να μιμηθούν τη χρήση του αντικειμένου και το στοιχείο δεν βοηθά, αυτό είναι πιθανό να υποδηλώνει πραγματική απώλεια γνώσης ή σημασίας των λέξεων. Αυτό είναι τυπικά σημάδι ενός πιο σοβαρού ζητήματος όπως η πρωτοπαθής προοδευτική αφασία.
Μελέτες απεικόνισης σε υγιείς ενήλικες και άτομα με ανομική αφασία έχουν δείξει ότι διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου είναι υπεύθυνες για τις δυσκολίες εύρεσης λέξεων.
Σε υγιείς ενήλικες, οι περιστασιακές αποτυχίες να ονομάσουν μια εικόνα ενός κοινού αντικειμένου συνδέονται με αλλαγές στη δραστηριότητα σε περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν τις κινητικές πτυχές της ομιλίας, υποδηλώνοντας ένα αυθόρμητο πρόβλημα με την άρθρωση και όχι απώλεια γνώσης των λέξεων.
Στην ανομία λόγω πρωτογενούς προοδευτικής αφασίας, οι περιοχές του εγκεφάλου που επεξεργάζονται τις έννοιες των λέξεων δείχνουν απώλεια νευρικών κυττάρων και συνδέσεων ή ατροφία.
Αν και η ανομική αφασία είναι κοινή μετά από εγκεφαλικά επεισόδια στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου, οι σχετικές δυσκολίες εύρεσης λέξεων δεν φαίνεται να διακρίνονται από συγκεκριμένες περιοχές.
Θεραπείες για την ανομική αφασία
Υπάρχουν διαθέσιμες θεραπείες για την ανομική αφασία. Αυτές συχνά περιλαμβάνουν παθολόγους ομιλίας που εκπαιδεύουν το άτομο για την ονοματοδοσία εργασιών χρησιμοποιώντας διαφορετικά είδη στοιχείων ή προτροπών για να βοηθήσουν στην ανάκτηση λέξεων.
Τα συνθήματα μπορεί να είναι διάφορα σημαντικά χαρακτηριστικά αντικειμένων και ιδεών ή ηχητικά χαρακτηριστικά λέξεων ή συνδυασμός και των δύο. Οι έξυπνες εφαρμογές tablet και τηλεφώνων δείχνουν επίσης πολλά υποσχόμενες όταν χρησιμοποιούνται για να συμπληρώσουν τη θεραπεία με πρακτικές που εφαρμόζονται στο σπίτι.
Ο τύπος της ένδειξης που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία καθορίζεται από τη φύση της βλάβης του ατόμου. Η επιτυχής θεραπεία σχετίζεται με αλλαγές στη δραστηριότητα σε περιοχές του εγκεφάλου που είναι γνωστό ότι υποστηρίζουν την παραγωγή ομιλίας. Δυστυχώς, δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία για την πρωτογενή προοδευτική αφασία, αν και ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι η λογοθεραπεία μπορεί να παράγει προσωρινά οφέλη.