Η οστεοπόρωση είναι μια σιωπηλή αλλά επικίνδυνη ασθένεια που χαρακτηρίζεται από σταδιακή απώλεια της οστικής πυκνότητας και ποιότητας. Ως αποτέλεσμα, τα οστά γίνονται εύθραυστα και πιο επιρρεπή σε κατάγματα, ακόμη και από μικροτραυματισμούς ή απλές καθημερινές κινήσεις. Αν και τα κατάγματα είναι συχνά επώδυνα και περιοριστικά για όλους, για ορισμένες ομάδες πληθυσμού μπορούν να αποδειχθούν ακόμη και θανατηφόρα.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο
Τα άτομα που ανήκουν στις παρακάτω κατηγορίες διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρών ή θανατηφόρων επιπλοκών μετά από κάταγμα λόγω οστεοπόρωσης:
- Ηλικιωμένοι άνω των 70 ετών: Η ηλικία επιδεινώνει την ανθεκτικότητα των οστών και επιβαρύνει τη διαδικασία ανάρρωσης. Στα άτομα άνω των 70 ετών, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις κατάγματος ισχίου, το ποσοστό θνησιμότητας εντός του πρώτου χρόνου φτάνει έως και το 20-30%.
- Άτομα με ήδη επιβαρυμένη υγεία: Όσοι πάσχουν από χρόνιες παθήσεις, όπως καρδιαγγειακά προβλήματα, σακχαρώδη διαβήτη ή νεφρική ανεπάρκεια, δυσκολεύονται να αναρρώσουν από ένα κάταγμα και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών.
- Άτομα με μειωμένη κινητικότητα: Όταν ένας άνθρωπος είναι ήδη καθηλωμένος ή δυσκολεύεται να κινηθεί ανεξάρτητα, ένα κάταγμα μπορεί να τον οδηγήσει σε πλήρη ακινητοποίηση, με συνέπειες όπως πνευμονία, θρόμβωση και σοβαρή επιδείνωση της γενικής υγείας.
Το κάταγμα ισχίου: Ο πιο επικίνδυνος τύπος
Τα κατάγματα του ισχίου θεωρούνται τα πιο επικίνδυνα, καθώς απαιτούν συνήθως χειρουργική επέμβαση και μακρά περίοδο αποκατάστασης. Η ακινησία και οι επιπλοκές που ακολουθούν μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε θάνατο, ιδιαίτερα σε άτομα μεγάλης ηλικίας ή με υποκείμενα νοσήματα.
Πρόληψη
Η πρόληψη της οστεοπόρωσης μέσω σωστής διατροφής, σωματικής άσκησης, επαρκούς πρόσληψης ασβεστίου και βιταμίνης D, καθώς και τακτικών ιατρικών ελέγχων, είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση των κινδύνων.
