Τα πεταχτά αυτιά — ή αλλιώς «προεξέχοντα ωτία» — είναι ένα από τα πιο συχνά εμφανιζόμενα αισθητικά χαρακτηριστικά στα παιδιά. Παρότι δεν σχετίζονται με κάποια ιατρική πάθηση και δεν προκαλούν προβλήματα στην ακοή, μπορούν να γίνουν αιτία δυσφορίας ή ακόμα και ψυχολογικής επιβάρυνσης, ειδικά όταν το παιδί έρχεται αντιμέτωπο με πειράγματα ή σχόλια από συνομηλίκους.
Η αιτία των πεταχτών αυτιών εντοπίζεται συνήθως στην ανάπτυξη του χόνδρου του αυτιού, ο οποίος μπορεί να είναι υπερβολικά ελαστικός ή να μην έχει διπλωθεί σωστά κατά τη διαμόρφωση της εξωτερικής ωτοειδούς πτυχής. Η κατάσταση αυτή είναι κληρονομική στις περισσότερες περιπτώσεις.
Πότε πρέπει να παρέμβει κάποιος;
Η ηλικία των 5–6 ετών θεωρείται καταλληλότερη για οποιαδήποτε παρέμβαση, καθώς μέχρι τότε έχει ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό η ανάπτυξη του αυτιού και το παιδί ξεκινά το σχολείο, όπου τα σχόλια μπορεί να ενταθούν. Η απόφαση, βέβαια, πρέπει να λαμβάνεται με ευαισθησία, δίνοντας προτεραιότητα στην ψυχολογική άνεση του παιδιού και όχι σε αισθητικές πιέσεις.
Ποια είναι η λύση;
Η πιο συνηθισμένη λύση είναι η ωτοπλαστική, μια απλή χειρουργική επέμβαση που γίνεται συνήθως με τοπική ή γενική αναισθησία και διαρκεί περίπου 1–2 ώρες. Σκοπός της είναι η αναδιαμόρφωση του χόνδρου ώστε το αυτί να έρθει πιο κοντά στο κρανίο, με φυσικό αποτέλεσμα.
Σε βρέφη ηλικίας κάτω των 6 μηνών, μπορεί να εφαρμοστεί μια μη επεμβατική μέθοδος με νάρθηκες ή ειδικές ταινίες, που βοηθούν στην καθοδήγηση του χόνδρου όσο είναι ακόμη εύπλαστος.
Το σημαντικότερο:
Πριν οποιαδήποτε απόφαση, οι γονείς πρέπει να συμβουλευτούν παιδοωτορινολαρυγγολόγο ή πλαστικό χειρουργό και — κυρίως — να ακούσουν το ίδιο το παιδί. Η αυτοεκτίμηση και η αποδοχή είναι πιο σημαντικές από την «τέλεια» εμφάνιση.
