Η ωτίτιδα είναι από τις πιο συχνές παθήσεις των αυτιών και προσβάλει κυρίως τα παιδιά. Πρόκειται για μία λοίμωξη ή φλεγμονή ή μόλυνση σε κάποιο τμήμα του αυτιού. Εμφανίζεται σε άτομα κάθε ηλικίας, όμως φαίνεται ότι τα παιδιά υποφέρουν περισσότερο από αυτήν. Δεν υπάρχει μία ενιαία θεραπεία για την ωτίτιδα. Η αντιμετώπισή της εξαρτάται από το μέρος του αυτιού, το οποίο έχει πληγεί.
Η αναγνώριση και αντιμετώπιση της ωτίτιδας είναι σημαντική, καθώς η παρατεταμένη παρουσία της μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες επιπλοκές, όπως είναι οι εξής:
· Προβλήματα ακοής ή ακόμη και προσωρινή απώλεια αυτής
· Ρήξη τυμπάνου, που μπορεί να προκύψει από μικρές «σχισμές» που δεν επουλώθηκαν από μόνες τους, όπως γίνεται συνήθως
· Εξάπλωση της λοίμωξης σε άλλους γειτονικούς ιστούς
· Καθυστερημένη ομιλία ή και δεξιότητες σε νήπια ή και βρέφη, τα οποία δυσκολεύονται να ακούσουν, επομένως και να μιμηθούν.
Ποια είδη ωτίτιδας υπάρχουν;
Υπάρχουν διάφορα είδη ωτίτιδας, που έχουν προσδιοριστεί ανάλογα με το μέρους του αυτιού που έχει επηρεαστεί αλλά και ανάλογα με τη διάρκεια της λοίμωξης.
Αναφορικά, λοιπόν, με το τμήμα του αυτιού που έχει πληγεί, η ωτίτιδα μπορεί να διακριθεί σε μέση, εξωτερική ή εσωτερική.
Η μέση ή εκκριτική ωτίτιδα αφορά το μέσο αυτί και συναντάται συχνότερα σε παιδιά. Σε αυτήν την περίπτωση, υγρό συσσωρεύεται στο μέσο αυτί.
Η εξωτερική ωτίτιδα προκύπτει όταν πλήττεται ο εξωτερικός ακουστικός πόρος, το σωληνάκι δηλαδή, που συνδέει το τύμπανο και το εξωτερικό αυτί. Πολλές φορές τη συναντάμε και ως το «αυτί του κολυμβητή».
Η εσωτερική ωτίτιδα ή αλλιώς λαβυρινθίτιδα αποτελεί την πιο σοβαρή μορφή της λοίμωξης, καθώς πλήττει το έσω αυτί, όπου βρίσκεται ο λαβύρινθος. Σχετίζεται με έντονα συμπτώματα, όπως είναι ο ίλιγγος, οι εξαγωγές και η βαρηκοΐα.
Σχετικά με τη διάρκεια της λοίμωξης, αυτή διαχωρίζεται σε οξεία και χρόνια.
Όπως υποδηλώνει και το όνομά της, η οξεία εμφανίζεται αιφνίδια, αλλά συνήθως διαρκεί για σύντομο διάστημα. Από την άλλη μεριά, ως χρόνια ωτίτιδα χαρακτηρίζεται μία λοίμωξη, η οποία επανέρχεται ξανά και ξανά και συχνά συνδέεται με περαιτέρω βλάβες.
Από τι προκαλείται;
Όπως γίνεται αντιληπτό, κάθε τύπος ωτίτιδας προκαλείται από διαφορετικούς παράγοντες.
Η μέση ωτίτιδα τις περισσότερες φορές προκύπτει ύστερα από βακτηριακές ή ιογενείς λοιμώξεις, όπως είναι το κοινό κρυολόγημα ή η γρίπη ή ακόμη και κάποια αλλεργία. Οι παραπάνω προκαλούν συμφόρηση στη μύτη, στο λαιμό και στη σάλπιγγα, που ενώνει το μέσο αυτί με το ρινοφαρυγγικό σύστημα. Όταν αυτή η σάλπιγγα υπολειτουργεί, τα υγρά συσσωρεύονται στο μέσο αυτί κι έτσι μπορεί να προκληθεί μόλυνση και σε εκείνο το σημείο, η οποία με τη σειρά της προκαλεί την ωτίτιδα.
Η εξωτερική ωτίτιδα μπορεί να προκληθεί από βακτηριακή λοίμωξη στην εξωτερική περιοχή του αυτιού, από ερεθισμούς ή τραυματισμούς από τον έντονο καθαρισμό, από την επέκταση άλλης μορφής ωτίτιδας και από μυκητίασεις. Αυτή η μορφή ωτίτιδας καθιστά το αυτί ευάλωτο στην επανεμφάνισή της, όταν υπάρχει συχνή επαφή με το νερό. Τέλος, το πεσμένο ανοσοποιητικό είναι ένας ακόμη παράγοντας, που συμβάλει στην εμφάνιση αυτού του τύπου ωτίτιδας.
Η εσωτερική ωτίτιδα συνήθως οφείλεται σε παράγοντες, όπως είναι η εξάπλωση της μέσης ή εξωτερικής ωτίτιδας στο λαβύρινθο και άλλες μικροβιακές ή ιογενείς λοιμώξεις, όπως είναι η παρωτίτιδα, ο έρπης ζωστήρας αυτιού ή η σύφιλη.
Ποια συμπτώματα μπορεί να εμφανίσει;
Τα συμπτώματα μπορεί να οξέα ή πιο ήπια και συνήθως διαρκούν από 3 ημέρες έως και 7. Τα πιο κοινά συμπτώματα της ωτίτιδας είναι τα εξής:
- Οξύς ή ήπιος πόνος στο αυτί
- Αίσθημα κνησμού στο έσω ή εξω αυτί
- Προβλήματα ακοής ή και προσωρινή απώλειά της
- Αίσθηση πίεσης ή πληρότητας / βουλωμένο αυτί
- Ερεθισμός μέσα στο αυτί ή έξω από αυτό
- Στένωση του εξωτερικού ακουστικού πόρου
- Διαρροή υγρού ή πύου
- Πονοκέφαλος
- Υψηλός πυρετός
- Ναυτία, λιγγος και απώλεια ισορροπίας
- Εμετοί
- Μειωμένη όρεξη
- Διαταραχές ύπνου
Ποια είναι η πιο κατάλληλη θεραπεία και πόσο διαρκεί;
Η προτεινόμενη θεραπεία της ωτίτιδας καθορίζεται από διάφορους παράγοντες, όπως είναι το είδος της ωτίτιδας, η ηλικία, η σοβαρότητα της κατάστασης και το διάστημα που είναι ενεργή η λοίμωξη.
Η μέση ωτίτιδα για να αντιμετωπιστεί μπορεί να χρειαστεί φαρμακευτική ή επεμβατική παρέμβαση. Η επέμβαση ονομάζεται μυριγγοτομή και αφορά μία ήπια διάτρηση του υμένα του τυμπάνου προκειμένου να απομακρυνθεί το συσσωρευμένο υγρό.
Για τη θεραπεία της εξωτερικής ωτίτιδας συνήθως προτείνονται οι αντιβιοτικές σταγόνες ή χάπια και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Πολλές φορές αυτός ο τύπος μπορεί να υποχωρήσει από μόνος του.
Η εσωτερική ωτίτιδα είναι μία σοβαρή νόσος, για την αντιμετώπιση της οποίας συνήθως προτείνεται η φαρμακευτική θεραπεία με αντιβιοτικα, αντιϊκά ή και κορτιζονούχα σκευάσματα. Όταν η πάθηση επιμένει, ο ειδικευμένος ιατρός μπορεί να προτείνει την πραγματοποίηση χειρουργείου.
