Η μοναξιά έχει αναδειχθεί σε σοβαρή απειλή για την υγεία, με νέα έρευνα να αποκαλύπτει ότι μπορεί να προκαλέσει συρρίκνωση του εγκεφάλου. Η πανδημία Covid-19 έφερε στο προσκήνιο μια νέα κρίση, αυτή της μοναξιάς, που συχνά παραβλέπεται από τους υγειονομικούς φορείς. Πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της μοναξιάς και του εγκεφαλικού όγκου. Η έρευνα διαπίστωσε ότι οι ηλικιωμένοι με λιγότερες κοινωνικές επαφές είχαν μικρότερους εγκεφάλους, ενώ εκείνοι με πιο ενεργές κοινωνικές σχέσεις είχαν μεγαλύτερους.
Συγκεκριμένα, περιοχές όπως ο κροταφικός και ο ινιακός λοβός, ο δακτύλιος, ο ιππόκαμπος και η αμυγδαλή ήταν μικρότερες σε άτομα με λιγότερη κοινωνική αλληλεπίδραση, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Neurology.
«Η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου, καρδιαγγειακών νοσημάτων, εγκεφαλικού, υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης και αυξημένο κίνδυνο άνοιας», σημείωσαν η Δρ Alexa Walter και η Δρ Danielle Sandsmark από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.
Τα ευρήματα της μελέτης
Για να κατανοήσουν τον αντίκτυπο της κοινωνικής επαφής στην υγεία του εγκεφάλου, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Kyushu στην Ιαπωνία μελέτησαν 8.896 ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες και συνέκριναν τις μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου τους.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη ρωτήθηκαν επίσης πόσο συχνά έρχονται σε επαφή με φίλους ή συγγενείς που δεν έμεναν μαζί τους (κάθε μέρα, πολλές φορές την εβδομάδα, πολλές φορές το μήνα ή σπάνια).
Επιπλέον, οι κοινωνικά απομονωμένοι άνθρωποι είχαν περισσότερες αλλοιώσεις στην λευκή ουσία, η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος των βαθιών τμημάτων του εγκεφάλου. Σε αντίθεση με τη φαιά ουσία, η οποία κορυφώνεται στην ανάπτυξη όταν είμαστε 11 ή 12 ετών, η λευκή ουσία συνεχίζει να αναπτύσσεται μέχρι τα 20 μας (και ίσως, με πιο αργούς ρυθμούς, στα 50 μας.
«Αν και αυτή η μελέτη δεν προσδιορίζει ότι η κοινωνική απομόνωση προκαλεί ατροφία του εγκεφάλου, ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι η έκθεση ηλικιωμένων σε κοινωνικά διεγερτικές ομάδες σταμάτησε ή ακόμη και ανέστρεψε τη μείωση του όγκου του εγκεφάλου και βελτίωσε τις δεξιότητες σκέψης και μνήμης» δήλωσε ο Toshiharu Ninomiya στο Neuroscience News.
Τι έδειξαν προηγούμενες μελέτες
Αυτή η έρευνα προστίθεται σε έναν αυξανόμενο αριθμό μελετών που επιβεβαιώνουν ότι η μοναξιά είναι ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκοσμίως.
Η μοναξιά επηρεάζει περισσότερο τους διαβητικούς: Τον Ιούλιο, μια μελέτη αποκάλυψε ότι οι μοναχικοί διαβητικοί είναι πιο επιρρεπείς σε καρδιαγγειακά νοσήματα από τον γενικό πληθυσμό. Η μοναξιά βρέθηκε να έχει μεγαλύτερη επιρροή στους ασθενείς με διαβήτη από ότι η κατάθλιψη, το κάπνισμα, η σωματική δραστηριότητα ή η δίαιτα.
Η μοναξιά αυξάνει τον κίνδυνο θνησιμότητας στους καρκινοπαθείς: Άλλη μελέτη έδειξε ότι μπορεί να υπάρχει σύνδεση μεταξύ των καρκινοπαθών που έχουν ισχυρές ομάδες υποστήριξης και υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης.
Πλήττει τη νέα γενιά: Και δεν είναι μόνο οι ηλικιωμένοι ή οι άρρωστοι που νιώθουν τα αποτελέσματα της μαναξιάς: η Gen Zers μπορεί να το νιώθει περισσότερο. Περίπου οκτώ στους 10 αναφέρουν ότι αισθάνονται μοναξιά, διπλάσιο από το ποσοστό των ηλικιωμένων.
«Δεδομένων των σημαντικών συνεπειών στην υγεία της μοναξιάς και της απομόνωσης, πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στις κοινωνικές μας επαφές με τον ίδιο τρόπο που έχουμε δώσει προτεραιότητα σε άλλα κρίσιμα ζητήματα δημόσιας υγείας όπως το κάπνισμα και η παχυσαρκία», δήλωσε ο Murthy.
