Φύεται κυρίως στη Μακεδονία, αλλά το συναντούμε και σε κάποιες άλλες περιοχές της Ελλάδας λίγο πιο σπάνια.
Η γλυκόριζα είναι οώδες πολυετές φυτό που το συναντάμε στη Μακεδονία και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, καθώς στην Ευρώπης και την Ασία. Εκτός από φαρμακευτικό βότανο, είναι επίσης δυσεξόντωτο ζιζάνιο, που μετά το τρίτο χρόνο του σχηματίζει υπόγειες μακριές ρίζες, με γλυκιά γεύση και ευρεία χρήση στη φαρμακευτική.
Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι η ρίζα γλυκόριζας έχει αντιφλεγμονώδη, αντιικά και ηπατοπροστατευτικά αποτελέσματα.
Το κύριο δραστικό συστατικό στη ρίζα γλυκόριζας είναι η ένωση σαπωνίνης γλυκυρριζίνη, η οποία χρησιμοποιείται συνήθως στην παραδοσιακή κινεζική και ιαπωνική ιατρική για τη θεραπεία πολλών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ηπατικής νόσου.
Τι έχουν δείξει οι μελέτες για τη γλυκόριζα
Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι η θεραπεία με εκχύλισμα γλυκόριζας μπορεί να ωφελήσει όσους πάσχουν από ορισμένες ηπατικές παθήσεις.
Μελέτη που πραγματοποιήθηκε για τη λιπώδη ηπατική νόσο διαπίστωσε ότι η συμπλήρωση με 2 γραμμάρια εκχυλίσματος γλυκόριζας την ημέρα για 2 μήνες μείωσε σημαντικά την ALT και την AST, σε σύγκριση με τη θεραπεία με εικονικό φάρμακο.
Σε άλλη μικρή μελέτη, οι μισοί εθελοντές έλαβαν ένα προϊόν γλυκυρριζίνης πριν πιουν βότκα, κάθε βράδυ για 12 ημέρες, και οι άλλοι μισοί έπιναν μόνο βότκα κάθε βράδυ για 12 ημέρες.
Στην ομάδα που λάμβανε μόνο βότκα, οι δείκτες ηπατικής βλάβης, συμπεριλαμβανομένων των ALT, AST και GGT, αυξήθηκαν σημαντικά. Στην ομάδα της γλυκυρριζίνης, αυτοί οι δείκτες δεν αυξήθηκαν σημαντικά, υποδηλώνοντας ότι η γλυκυρριζίνη μπορεί να βοηθήσει στην προστασία από ηπατική βλάβη που σχετίζεται με το αλκοόλ.
Επιπλέον, κάποιοι άνθρωποι είναι πιο ευαίσθητοι στη γλυκόριζα και η χρόνια χρήση προϊόντων γλυκόριζας μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες παρενέργειες, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση και χαμηλά επίπεδα καλίου στο αίμα.