Η καθιστική ζωή έχει πλέον αποδειχθεί ότι αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την υγεία, όχι μόνο σε σχέση με την καρδιά και τα μεταβολικά νοσήματα, αλλά και για τον εγκέφαλο. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η πολύωρη ακινησία, ακόμα και για μόλις δύο ώρες, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη λειτουργία του εγκεφάλου, μειώνοντας τη ροή του αίματος και αυξάνοντας τον κίνδυνο μακροχρόνιων εγκεφαλικών βλαβών.
Καθώς καθόμαστε για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, η κυκλοφορία του αίματος επιβραδύνεται, γεγονός που μειώνει την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών στα εγκεφαλικά κύτταρα. Η έλλειψη αυτής της κρίσιμης τροφοδοσίας μπορεί να οδηγήσει σε μικροβλάβες στα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου, επηρεάζοντας τη μνήμη, τη συγκέντρωση και την ικανότητα λήψης αποφάσεων. Ειδικοί τονίζουν ότι ακόμα και μικρά διαλείμματα κίνησης μπορούν να αναστρέψουν αυτά τα αποτελέσματα, βελτιώνοντας τη ροή του αίματος και προάγοντας την υγεία των νευρώνων.
Παράλληλα, η καθιστική συμπεριφορά σχετίζεται με την αύξηση φλεγμονωδών παραγόντων στον οργανισμό, οι οποίοι μπορούν να επιταχύνουν την εκφύλιση εγκεφαλικών κυττάρων. Μελέτες σε εργαστηριακά μοντέλα δείχνουν ότι η αδράνεια ενεργοποιεί μονοπάτια φλεγμονής στον εγκέφαλο, τα οποία συνδέονται με νευροεκφυλιστικές παθήσεις, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ. Έτσι, η πολύωρη ακινησία δεν είναι απλώς πρόβλημα για τη σωματική υγεία, αλλά αποτελεί άμεση απειλή και για τη γνωστική λειτουργία.
Οι ειδικοί συστήνουν να ενσωματώνονται σύντομα διαλείμματα κίνησης κάθε 30-60 λεπτά κατά τη διάρκεια καθιστικών δραστηριοτήτων, όπως η οδήγηση ή η εργασία μπροστά σε οθόνες. Ακόμα και λίγα λεπτά περπατήματος ή ελαφρών ασκήσεων τεντώματος μπορούν να βελτιώσουν τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο και να μειώσουν τον κίνδυνο μακροπρόθεσμων βλαβών. Η συνειδητή προσπάθεια για λιγότερη καθιστική ζωή μπορεί να προστατεύσει όχι μόνο την καρδιά και τα αγγεία, αλλά και τη μνήμη και τη συνολική εγκεφαλική λειτουργία.
