Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι μικρές μάζες ή εξογκώματα που αναπτύσσονται μέσα ή πάνω στον θυρεοειδή αδένα, ο οποίος βρίσκεται στη βάση του λαιμού και ρυθμίζει κρίσιμες λειτουργίες του οργανισμού, όπως τον μεταβολισμό. Οι περισσότεροι όζοι είναι καλοήθεις και συχνά δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειάζονται παρακολούθηση ή και θεραπεία.
Πού οφείλονται οι όζοι;
Η αιτία εμφάνισής τους δεν είναι πάντα σαφής. Ορισμένοι σχηματίζονται λόγω έλλειψης ιωδίου, ενώ άλλοι σχετίζονται με χρόνιες φλεγμονές του θυρεοειδούς (όπως η θυρεοειδίτιδα Hashimoto) ή με γενετικούς παράγοντες. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ένας όζος μπορεί να είναι κακοήθης (καρκινικός).
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Συχνά, οι όζοι δεν προκαλούν καθόλου ενοχλήσεις και ανιχνεύονται τυχαία σε υπερηχογράφημα. Όταν υπάρχουν συμπτώματα, μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Ορατό ή ψηλαφητό εξόγκωμα στον λαιμό
- Δυσκολία στην κατάποση ή στην αναπνοή
- Αλλαγή στη φωνή (βράχνιασμα)
- Συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού, αν ο όζος παράγει υπερβολική θυρεοειδική ορμόνη (π.χ. ταχυκαρδία, απώλεια βάρους, νευρικότητα)
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση ξεκινά με κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται με υπερηχογράφημα. Αν ο όζος είναι ύποπτος ή μεγαλύτερος από 1 εκ., μπορεί να γίνει παρακέντηση (FNA) με λεπτή βελόνα για κυτταρολογική εξέταση.
Ποια είναι η θεραπεία;
Η θεραπεία εξαρτάται από το μέγεθος, τη λειτουργία και τη φύση του όζου. Οι περισσότεροι καλοήθεις όζοι παρακολουθούνται. Αν είναι λειτουργικοί ή προκαλούν πίεση, μπορεί να χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή, ραδιενεργό ιώδιο ή να απαιτηθεί χειρουργική αφαίρεση.
Συμπέρασμα: Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι συχνοί και τις περισσότερες φορές ακίνδυνοι. Η σωστή παρακολούθηση και η έγκαιρη διάγνωση είναι το κλειδί για την πρόληψη επιπλοκών.
