Είναι σύνηθες οι… μπόμπιρες να μην ακολουθούν τις διατροφικές συνήθειες των γονιών τους, ή όσα προτείνουν οι παιδίατροι.
Ένα από τα σπουδαιότερα tips προκειμένου να κάνουμε το παιδί να αγαπήσει το φαγητό, είναι να το εντάξουμε στη διαδικασία προετοιμασίας του γεύματος. Είναι ας πούμε ένα μικρό κόλπο, ώστε το παιδί να αγαπήσει ακόμη και την τροφή που στο παρελθόν είχε αρνηθεί να δοκιμάσει. Ο κόπος που έχει καταβάλει και η φροντίδα που έχει δείξει όντως ενταγμένο στη διαδικασία της προετοιμασίας του φαγητού, δεν μπορεί παρά να το ωθήσουν στο να δοκιμάσει αυτό που προετοίμασε. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε! Στην τελική, το παιδί θα είναι τόσο περήφανο γι’ αυτό που κατάφερε να φτιάξει για εκείνο και όλη την οικογένεια που και πάλι το κέρδος θα είναι μεγάλο!
Μια άλλη ιδέα είναι να το εντάξουμε και στην τέχνη του στρωσίματος του τραπεζιού, καθώς και στη διαδικασία του μαζέματος. Και πάλι φανταστείτε το μικρό σας με πόση φροντίδα θα ετοιμάσει τα σερβίτσια για όλους σας, θα σκουπίσει με το σφουγγάρι τις πιτσιλιές από το νερό, ή θα καθαρίσει τα υπολείμματα από το τραπέζι του φαγητού. Πρόκειται για μία ολόκληρη διαδικασία, μια ρουτίνα που, αν το παιδί τη βάλει στην καθημερινότητα του, το γεύμα θα πάρει από μόνο του πολύ μεγάλη αξία.
Τέλος, φροντίστε τον χώρο όπου διαδραματίζεται η ιεροτελεστία του γεύματος. Ένα όμορφα στολισμένο τραπέζι, με ένα βάζο με κάποιο λουλούδι ή ακόμη και κάποιο κερί αναμμένο σίγουρα προϊδεάζει θετικά τους παρευρισκόμενους και προσθέτει ζεστασιά στην ατμόσφαιρα. Ένας χώρος που το παιδί δεν θα ανυπομονεί να εγκαταλείψει, αντιθέτως θα το προδιαθέτει να καθίσει και να περάσει χρόνο απολαμβάνοντας το γεύμα του.
Μια τελευταία συμβουλή από εμένα είναι να δείξετε για ακόμη μια φορά εμπιστοσύνη στο μικρό σας παρέχοντάς του τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί γυάλινα σκεύη. Όταν ενθαρρύνουμε το παιδί μας να χρησιμοποιεί αληθινά αντικείμενα, μεταβιβάζουμε στο παιδί την αξία της ευθύνης που θα το συνοδεύει για όλη του τη ζωή. Εξάλλου η περηφάνια του για το πώς χειρίστηκε το γυάλινο σερβίτσιο θα σας ανταμείψει! Να έχετε στο νου σας ότι φυσικά και θα συμβούν ατυχήματα, ωστόσο σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα γευματίζετε με έναν μικρό ενήλικα, με εκλεπτυσμένους τρόπους.
Και κλείνοντας, θα μοιραστώ μαζί σας τα λόγια της τετράχρονης κόρης μου που λίγες ημέρες πριν με έκαναν να χαμογελάσω, να νιώσω περήφανη, αλλά και να προβληματιστώ. «Μαμά μην τρως όρθια- δεν τρώμε όρθιοι!»
Κανείς μας δεν είναι τέλειος. Όμως, με το να δείχνουμε τον σωστό τρόπο στα παιδιά μας, προετοιμάζουμε το έδαφος για να γίνουν η καλύτερη εκδοχή του μελλοντικού ενήλικου εαυτού τους.
